DALE; eğitimde ne kadar çok organ işin içine katılırsa, öğrenmenin ve kalıcılığın aynı oranda artacağını söyler. Bu yaşantı konisinin felsefesini oluşturur.
Yani örneğin bir konu ile ilgili sadece okuma yaparsanız sadece hafızanızın bir bölgesine bilgiyi atmış olursunuz. Ancak bir konuda tiyatro oynayan ve okuma yapan bir çocuk hem anısal, hem anlamsal belleklere kayıt yapacağından unutma zorlaşacaktır.
Aşağıda farklı şekillerde gerçekleşen öğrenme oranları verilmiştir;
10% sadece OKUMA ile (kitap-gazete okumak)
20% sadece DUYMA ile (radyo dinlemek)
30% sadece GÖRME ile (sergiye-geziye gitmek)
50% DUYMA & GÖRME birlikte olduğunda ( TV izlemek, sinema izlemek)
70% bir konuyu ANLATTIĞIMIZda (bir konuyu arkadaşına anlatmak,sınıfta anlatmak)
90% YAPARAK (tiyatro yapmak, drama sergilemek, proje yapmak,ortaya birşey çıkartmak)
Görüldüğü gibi en iyi öğrenme kendimiz yaparak; aynı zamanda somuttan soyuta, basitten karmaşığa, yakından uzağa ve güncel olandan başlanarak olur.
Örneğin kişinin deneyi kendisinin yapması en büyük öğrenmeyi sağlayacaktır, deneyi izlemek baha az, sadece konuyu okumak en az öğrenmeyi sağlayacaktır. Örnek bir deney için; örnek için tıkla >
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder